58 වන ලෝක ජන සන්නිවේදන දිනය අරභයා ෆ්‍රැන්සිස් ශුද්ධෝත්තම
පියතුමන්ගේ පණිවිඩය
කෘත්‍රිම බුද්ධිය සහ හදවතේ ප්‍රඥාව පූර්ණ මානව සන්නිවේදනයක් කරා
දයාබර සහෝදර සහෝදරියනි,
මෙවර ලෝක සාම දිනය වෙනුවෙන් ඉදිරිපත් කළ පණිවිඩය වෙන් කරනු ලැබුවේ කෘත්‍ර ිම බුද්ධි පද්ධතිවල දියුණුව පිළිබඳ ව ය. මෙම කෘත්‍රිම බුද්ධි පද්ධතිවල දියුණුව තොරතුරු සහ සන්න ිවේදන ලොවට ශීඝ්‍ර බලපෑමක් ඇත ි කරමින් පවතින අතර එමගින් එම බලපෑම සාමාජීය ජීවිතයේ සමහර පදනම්වලට ද බලපෑමක ් ඇති කරයි. මෙම විපර්යාසයන ් හුදෙක් එම ක්ෂේත්‍රවල වෘත්තිකයන්ට නොව සියල්ලන ්ට ම බලපවත්වන්නේ ය.
විස ්මයජනක නව නිපැයුම්වල ක්‍රියාකාරීත ්වය සහ ඒවායේ විභවය අප බොහො ් දෙනෙකුට අවබෝධ කර ගැනීමට සහ ඇගයීමට ඇත ි හැකියාව ඉක්මවා යන අතර එහි ශීඝ්‍ර ව්‍යාප්තිය මන බඳින හා නිශ්චිත දිශානත ියක් නොමැති බවට ඔප්පු කර ඇත. මෙය, මිනිස ් වර්ගයාගේ ස්වභාවය, අපගේ ආවේණික බව සහ කෘත්‍රිම බුද්ධියේ යුගයේ හෝමෝ සේපියන්ස් වංශයේ අනාගතය පිළිබඳ ගැඹුරු පැණ වලට නිතැතින් ම මෙහෙයවයි.
පූර්ණ මිනිසෙකු ලෙස හිඳිමින් යහපත් කාර්යයක් වෙනුවෙන් මෙම සංස්කෘතික පරිවර්තනයට මඟ පෙන්වන්නට අපට හැකි වන්නේ කෙසෙ ් ද?
හදවත සමඟ අරඹමු.
සියල්ලට ම පෙර ව්‍යසනකාරී පුරෝකථනයන් සහ ඒවායේ අසංවේදී බලපෑම් පසෙක ින් තැබීම අවශ්‍ය ය. මීට ශත වර්ෂයකට පෙර, රොමානෝ ගුවර්දිනි තාක්ෂණය සහ මනුෂ්‍යත්වය පිළිබඳ ව අදහස් දැක්ව ූයේ ය. ගුවර්දිනි අපගෙන් ඉල්ලා සිටියේ අතුරුදහන ් වීමට නියමිත වූ අලංකාර ලෝකයක් සුරැකීමට දරන උත්සහයේ දී නවක දේ ප්‍රතික ්ෂේප නොකරන ලෙස ය. එලෙස ම ඔහු අනාගත වාක්‍යයක් ලෙස අනතුරු ඇඟවූයේ අප නියත
වශයෙන් ම නවතාවයට පත ් වීමේ සැකස ුමෙහි සිටින බව ය. අප ි එම සැකස ුමට ඇතුළු විය යුතු ය. ඒ එකිනෙකා ඔහුගේ හෝ ඇයගේ ම ක්‍රමයකින්, විවෘතභාවයෙන් යුතු ව නමුත් විනාශකාරි සහ මනුෂ්‍යත්වයෙන් බැහැර සියල්ල පිළිබඳ සංවේදීභාවයෙන් යුක්තව ය. එලෙස ම ඔහු අවසන් කළේ මෙසේ ය. ” තාක්ෂණික, විද්‍යාත්මක සහ දේශපාලනික ගැටළු ඇත. නමුත් ඒ සියල්ලක් ම අපගේ මනුෂ්‍යත්වයෙන් ආරම්භ කළහොත් මිස නැත්නම් විසඳිය නොහැකි වන්නේ ය. මනුෂ්‍ය සංහතියේ නව වර්ගයක් ලෙස හැඩ ගැන්වෙමින් ගැඹුරු ආධ්‍යාත්මයක ්, ඇතුළාන්තයක් සහ නව නිදහසක ්, මෙම අපගේ
මනුෂ්‍යත්වය දායාද කර ගත යුතු ය.” අවදානම් තත්ත්ව මනුෂ්‍යත්වයෙන් දිළිඳු තාක්ෂණයෙන් පොහොණි බවට පත්වන ඉතිහාසයේ මෙම කාලයේ දී අපගේ මෙනෙහි කිරීම් ආරම්භ කළ යුත්තේ මනුෂ්‍ය හදවතිනි. යථාර්ථය දැකීමේ ආධ්‍යාත්මික මාර්ගය වැළඳ ගැනීමෙන් පමණක්, හදවතේ ප්‍රඥාව යළි ලබා ගැනීමෙන් පමණක්, අපගේ කාලයේ නවතාවය අර්ථ දක්වන්නට සහ
ඊට මුහුණ දෙන්නට ද පූර්ණ මිනිස් සන්න ිවේදනයකට මාර්ගය යළි සොයා ගන්නට ද අපට හැකි වන්නේ ද? ශුද්ධ වූ බයිබලයේ, හෘදය නිදහසේ සහ තීරණ ගැනීමේ ස්ථානයක ් ලෙස දැකිය හැක. එය සාමූහිකබව සහ ඒකත්වය සංකේතවත් කරන නමුත් එය අපගේ හැඟීම්, ආශාවන් සහ සිහින ද සමඟ කටයුතු කරන ්නේ ය. එය සියල්ලට ඉහළින් දෙවියන් වහන්සේ මුණ ගැසෙන ඇතුළාන ්ත ස්ථානය වන්නේ ය. හදවතේ ප්‍රඥාව, ඒ අනුව අපගෙ ් තීරණ සහ ඒවායේ ප්‍රතිඵල, අපගේ ශක්තිමත් උසස් බව සහ අපගේ අනතුරට ලක් විය
හැකි වීමේ දුබලකම, අපගේ අතීතය සහ අනාගතය, අපගේ තනිව කටයුතු කිරීම සහ විශාල කණ්ඩායමක් තුළ සාමාජිකත්වය ලැබ සාංඝ ික දිවියක් යන එහි කොටස ් සමඟ පූර්ණ වශයෙන් එක ් කිරීම සිදු කරන ආචාර ධර්මය වන්නේ ය.
ප්‍රඥාව දීප්තිමත් ය. ඇය මලාන ික නොවේ. ඇයට ප්‍රේම කරන අයට ඇය හොඳින් පෙනේ. ඇය සොයන අය ඇය ලබාගනු ඇත. තමාට ආශා කරන අය ගැන ඇය කලින් දැනගෙන ඔවුන්ට ප්‍රකාශ වනු ඇත. ඇය එන තෙක් වේලාසනින් බලා සිටින්න. ඔබට කරදරයක් නොවනු ඇත. ඔබේ දොරටු ළඟ ඇය සිටිනු ඔබට හමු වේ. ඇය ගැන සිතීම පවා අංග සම්පූර්ණ දැනීමක් ලැබීම ය. ඇය ගැන පරීක්ෂාකාරී ව සිටින්න. එවිට, විගස, කරදර ඔබෙන් දුරුවනු ඇත. ඇය ලබාගැනීමට සුදුසු අය සොයමින් ඇය සැරිසරනු ඇත. (සලමොන්ගේ ප්‍රඥාව 6:12-16) ඔවා බස් පිළිගන්නන් වෙත ප්‍රඥාව ඇත.
(හිතෝපදේශ 13:10) ඒවා නිහතමානි සහ සවන් දෙන හදවතක ින් යුක්ත ය. (1 රාජාවලිය 3:9) එය ශුද්ධාත්ම දීමනාවකි. එය දෙවියන් වහන්සේගේ ඇසින් දේවල් දෙස දකින්නට ද ඒවායේ ඇති සම්බන්ධතා, අවස්ථාවන් දකින්නට ද එ ්වායේ ඇති නියමාර්ථය එළිදරව් කර ගන්නට ද හැකියාව ලබා දෙයි. මෙවන් ප්‍රඥාවක් නොමැති ව ජීවිතය නීරස වන්නේ ය. මන්ද එය සත්තකින් ම ප්‍රඥාව වන්නේ ය. එහි ලතින් මූලය සපෙරෙ (Sapere) අතර එය බිඳී එන්නේ සපොර් (Sapor) නම් නාම පදයෙනි. එය ජීවිතයට රසය (Savour) ගෙන දීම අරුත් දක්වයි.
අවස ්ථාව සහ අනතුර
මෙවන් ප්‍රඥාවක ් යන්ත්‍ර මගින් සොයා ගත නොහැක. ” කෘත ිම බුද්ධිය” යන යෙදුම දැන් විද්‍යාත්මක සාහිත්‍යයේ භාවිතා වන වඩාත් නිවැරදි යෙදුම වන ” යාන්ත්‍රික ඉගෙනුම” (Machine Learning) වෙනුවට ආදේශ කර ඇතත්, ” බුද්ධිය” යන වචනය භාවිතා කිරීම නොමඟ යවන සුළු බව ඔප්පු කළ හැකිය. දත්ත ගබඩා කිරීම සහ සහසම්බන්ධ කිරීම සඳහා මිනිසුන්ට වඩා අසීමිත ලෙස විශාල ධාරිතාවක් යන්ත්‍ර සතු බවට සැකයක් නැත, නමුත් එම දත්ත තේරුම් ගැනීමට මිනිසුන ්ට පමණක් හැකියාව ඇත. එය හුදෙක් යන්ත්‍ර
වඩා මිනිසුන ් පෙනෙන පරිදි නිර්මානය කිරීම නොව සර්ව බලධාරීත්වයේ මායාවෙන් ප්‍රේරණය කළ නින්දෙන ් මනුෂ්‍යත්වය අවදි කිරීමකි. මෙය පදනම් වන්නේ අප සම්පූර්ණයෙන් ම ස්වාධීන, සියලු ආකාර සාමාජීය බැඳීම් වල ින් මිදුණු සහ මැවිල්ලක් වන අපගේ ස්වභාවය අමතක කර ඇති තමාට ම යොමු වූ පුද ්ගලයන් යන විශ්වාසය මත ය.
මිනිස ් වර්ගයා සැම විට ම තමන් ස්වයංපෝෂිත නොවන බව වටහාගෙන ඇති අතර හැකි සෑම මාර්ගයකින් ම ඔහු තම අවදානම මැඩ පැවැත්වීමට උත්සහ කර ඇත. දෑතින් කළ දේ ඉක්මවා නිමැවූ ආදිත ම ප්‍රාග් ඓතිහාසික කෞතුක ආයුධ, කතා කළ වචන ඉක්මවූ මාධ්‍යකරණයෙන් පටන්ගෙන අද වන විට අප පරිකල්පනයට සහයක් ලෙස ක්‍රියා කරන ඉතා දියුණු යන්ත්‍ර නිර්මාණය කිරීමේ හැකියාවට පත් වී ඇත. කෙසේ නමුත්, මේ සෑම උපකරණයක ් ම දෙවියන් වහන්සේ නොමැති ව දෙවියන් වහන්සේ මෙන් වීමට ඇති ප්‍රාථමික පරික ්ෂාවෙන් (උත්පත්ති 3) අපයෝජනයට ලක් විය හැක.එනම්, දෙවියන් වහන්සේගේ තිළිණයක් ලෙස අන් අය සමඟ භුක්ති විඳිය යුතු දේ අපගේ ශක්තියෙන ් ග්‍රහණය කර ගන්නට අවශ්‍ය වීම ය.
හදවතේ නැඹුරු වීම අනුව අපට ළඟා විය හැකි සෑම දෙයක් ම අවස ්ථාවක ් හෝ තර්ජනයක් බවට පත් වේ. සන්න ිවේදනය සහ සහජීවනය සඳහා මවා ඇති අපගේ ශරීර ම ආක්‍රමණශීලීත්වයේ මාධ්‍යයන් විය හැකි ය. එහෙයින්, අපගේ මනුෂ්‍යත්වයේ සෑම තාක්ෂණික ව්‍යායාමයක් ම දයාබර සේවාවක් හෝ ආක්‍රමණශීලි ආධිපත්‍යයේ මාර්ගයක ් විය හැකි ය. කෘත ිම බුද්ධි පද්ධති නොදැනුවත්බව මඟ හරවා විවිධ පරම්පරා සහ පුද ්ගලයන් අතර තොරතුරු හුවමාරු කිරීමට උපකාරී වේ. නිදස ුනක් ලෙස පැරණි යුගවල සිට ලිඛිත දැනුමේ සුවිසල් උරුමයකට ප්‍රවේශ වීමට සහ අවබෝධ කර ගැනීමට
හෝ පොදු භාෂාව භාවිත නොකරන පුද ්ගලයන් අතර සන්නිවේදනය ඇති කිරීමට හෝ අවස ්ථාව ලබා දිය හැක. එහෙත් ඒ අතර ම, ඒවා ” සංජානන දූෂණයේ” ප්‍රභවයක්; එනම් සත්‍යය සේ විකාශය වන අර්ධ වශයෙන් හෝ සම්පූර්ණයෙන් අසත්‍ය කතාවක් මගින් සත්‍යය විකෘත ි කිරීමක් ද විය හැක. මෙම අසත්‍ය පුවත් ලෙස දක්වන ව්‍යාජ තොරතුරුවල ඇති දිගු කාලීන් ගැටළුව ගැන අප සිතිය යුතු ය. මෙම අසත්‍ය පුවත් අද වන විට රූප විකෘත ි කර පූර්ණ සත්‍යය ලෙස පිළි ගත හැක ි අයුරින් (මමත් මෙහ ි ගොදුරක් වී ඇත) නිර්මාණය කිරීම හෝ පුද ්ගලයෙකු කිස ි දිනෙක නොකියූ යමක් ඔහුගේ
හඬ යොදා ගෙන හඬ පණිවිඩයක් ලෙස නිර්මාණය කිරීම වැනි අතිශය අසත්‍යයන ් බවට යොදා ගන්නේ ය. මෙම වැඩ සටහන් පිටුපස ඇත ි සමාකරණ තාක්ෂණය සමහර විශේෂ ක්ෂේත්‍රවලදී ප්‍රයෝජනවත් විය හැකි නමුත් අන් අය සහ යථාර්ථය සමඟ අපගෙ ් සම්බන්ධතා විකෘති කරන විට දී එ ්වා නොපිළිගත හැකි තත්ත ්වයට පත් වේ.
කෘත්‍රිම බුද්ධියේ පළමු රැල්ලෙන් පටන් ගෙන, එනම් සමාජ මාධ්‍ය; අපි එහි දෙබිඩි ස්වභාවය අත්විඳ ඇත්තෙමු: එහි හැකියාවන් පමණක් නොව එහි අවදානම් සහ එ ් ආශ්‍රිත පීඩාකාරී තත්ත්ව ද ඒ අතර වේ. උත්පාදක කෘත ිම බුද්ධියේ දෙවන මට්ටම අවිවාදයෙන් ම ගුණාත්මක පිම්මක් නිරූපණය කරයි. එබැවින්, වැරදි දෑත්වල ඇති විට එම වැඩ සටහන් බාධාකාරී සිදුවීම් වෙත මෙහෙය වෙන බව අවබෝධ කර ගැනීම, ඇගයීම සහ නියාමනය කිරීම වැදගත් ය. මානව බුද්ධියේ සහ කුසලතාවේ අනෙකුත් නිමැවුම් මෙන් නොව ඇල්ගොරිතම මධ්‍යස්ථ නොවේ. මේ හේතුව නිසා, කෘතිම බුද්ධි පද්ධති භාවිතයේ හානිකර, අන් අය පහත් කොට සැලකීමට, සමාජීය වශයෙන ්
අසාධාරණ බලපෑම් වැලැක්වීමට සහ බහුත්වවාදීබව අඩු කිරීමේ පරමාර්ථයෙන් වන අපහරණයට එරෙහිව සටන ් කිරීමට, මහජන මතය ඒකානතියකට ගැනීම හෝ කණ්ඩායම් චින්තනය නැංවීම සඳහා ආචාර ධර්ම නියාමන ආකෘත ි යෝජනා කිරීමෙන් ආරක්ෂාකාරී ලෙස ක්‍රියා කිරීමේ අවශ්‍යතාවයක් පවතී. මම නැවත වරක් ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාවගෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ ” කෘත්‍රිම බුද්ධිය එහි විවිධ ආකාරවල ින් සංවර්ධනය කිරීම
සහ භාවිතය නියාමනය කරන බැඳි ජාත්‍යන්තර ගිවිසුමක් සම්මත කර ගැනීම සඳහා එකට වැඩ කරන ලෙස” ය. ඒ අතරම, සෑම මානව සන්දර්භයකදීම මෙන්, නියාමනය පමණක් ම ප්‍රමාණවත් නොවේ.
මනුෂ්‍යත්වයේ වර්ධනය
මනුෂ්‍යත්වය තුළ සහ මනුෂ්‍යත්වය ලෙස එකට වර්ධනය වන්නට අප සැම ව කැඳවා ඇත. සංකීර්ණ, බහු වාර්ගික, බහුත්වවාදී, බහුආගමික සහ බහු සංස්කෘතික සමාජයක් බවට පත්වීම සඳහා ගුණාත්මක පිම්මක් පැනීමට අපට අභියෝග කර ඇත. මෙම නව සන්න ිවේදන සහ දැනුමේ උවාරණවල න්‍යායික සංවර්ධනය සහ ප්‍රායෝගික භාවිතය පිළිබඳව හොඳින් මෙනෙහි කිරීමට අප කැඳවනු ලැබේ. යහපත සඳහා ඔවුන්ගේ ඇත ි විශිෂ්ට හැක ියාවන් පුද ්ගලයන් දත්තවලට ලඝ ු කරන, යාන්ත්‍රික ක්‍රියාවල ියකට චින්තනය,
හුදකලා අවස ්ථාවන්ට අත්දැකීම්, යහපත්කම ලාභයට පමණක් යොදවන, සහ සියල්ලටම වඩා එක් එක් පුද ්ගලයාගේ ජීවිත කතාවල සුවිශේෂත්වය ප්‍රතික ්ෂේප කරන වෙන් වූ ගණනය කිරීම් බවට හැරවීමේ අවදානම සමඟ ඇත. ඉන් යථාර්ථයේ සංයෝජිත බව සංඛ්‍යාන දත ්ත රැල්ලක් තුළ දිය වී යයි.
ඩිජිටල් විප්ලවයට අපට වැඩි නිදහසක ් ලබා දිය හැකි නමුත් එය එසේ වන්නෙ ් වර්තමානයේ පාරිසරික කුටි (Echo Chambers) ලෙස හඳුන්වන මාදිලිවල අපව සිර කරන ්නේ නම් ය. එවැනි අවස ්ථාවන්හිදී, තොරතුරුවල බහුත්වවාදය වැඩි කරනවාට වඩා, වෙළඳපොලේ හෝ බලවතුන්ගේ අවශ්‍යතාවලට ගොදුරු වී ව්‍යාකුලත්වයේ මඩ ගොහොරුවක අප ගිලී යාමේ අවදානමක් ඇත. කෘත්‍රිම බුද්ධිය භාවිතය මගින් සම ූහ චින්තනයට, තහවුරු නොකළ දත්ත රැස් කිරීමකට, යුතුකම්වල සාමූහික පැහැර හැරීමකට මඟ පෑදීම පිළිගත නොහැකිය. ” විශාල දත්ත” තුළ යථාර්ථය නිරූපණය
කිරීම, යන්ත්‍ර ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා කොතරම් ප්‍රයෝජනවත් වුවත්, අවසානයේදී දේවල්වල සත්‍යය සැලක ිය යුතු ලෙස නැති වී, අන්තර් පුද ්ගල සන්න ිවේදනයට බාධා කරමින් සහ අපගේ මනුෂ්‍යත්වයට තර්ජනයක් වේ. සජීවි සබඳතාවලින් තොරතුරු වෙන් කළ නොහැක. මේවා ශරීරයට හා සැබෑ ලෝකයේ ගිලී බද්ධ වීමට සම්බන්ධ වේ; ඒවාට දත්ත පමණක් නොව මානව අත්දැකීම් ද සහසම්බන්ධ කිරීම ඇතුළත් වේ; ඔවුන්ට මුහුණ ු සහ මුහුණේ ඉරියව්වලට සංවේදීතාව, අන ුකම්පාව සහ බෙදාගැනීම අවශ්‍ය වේ.
මෙහිදී මම සිතන ්නේ යුද්ධ වාර්තාකරණය සහ වැරදි තොරතුරු ප්‍රචාරණ ව්‍යාපාර හරහා ගෙන යන “සමාන්තර යුද්ධය” පිළිබඳව ය. රාජකාරියේ යෙදී සිටියදී තුවාල ලැබූ හෝ මිය ගිය සියලු ම වාර්තාකරුවන් පිළිබඳව ද මම සිතන්නේ ඔවුන් විසින්ම දුටු දේ අපට දැක ගැනීමට හැකි වනු පිණිසය. මක්නිසාද යත්, දරුවන්ගේ, කාන්තාවන්ගේ සහ පිරිමින්ගේ දුක් පීඩාවන් සමඟ එවැනි සෘජු සම්බන්ධතාවක් පැවැත්වීමෙන් පමණක්, අපට යුද්ධවල විකෘත ි සහගත බව වටහා ගත හැක ි වන හෙයිනි.
කෘත්‍රිම බුද්ධිය භාවිතා කිරීමෙන් සන්න ිවේදන ක්ෂේත්‍රයට ධනාත්මක දායකත්වයක ් ලබා දිය හැකි අතර, එය බිම් මට්ටමේ පුවත් වාර්තාකරණයේ කාර්යභාරය ඉවත් නොකරන නමුත් එයට සහය දක්වයි. එය සන්න ිවේදනයේ වෘත්තීයභාවය අගය කර, සෑම සන්න ිවේදකයෙකු ම ඔහුගේ හෝ ඇයගේ වගකීම් පිළිබඳව වඩාත් දැනුවත් කරන අතර, සියලු මිනිසුන ්ට ඔවුන් කළ යුතු සන්න ිවේදන කාර්යයේ ප්‍රබුද්ධ සහභාගිවන්නන් වන්නට අවස ්ථාව සලසා දෙයි.
අද වෙනුවෙන ් සහ අනාගතය වෙන ුවෙන ් ප්‍රශ ්න මේ සම්බන්ධයෙන්, ප්රශ්න ගණනාවක ් ස්වභාවිකවම පැන නගී. ලොව පුරා සිටින පරිශීලකයින්ගේ වෘත්තීයභාවය ද තොරතුරු සහ සන්න ිවේදන ක්ෂේත්‍රවල සේවකයින්ගෙ ් අභිමානය ද ආරක්ෂා කරන ්නේ කෙසේද? සන්න ිවේදන වේදිකාවන්හි (අවස ්ථාවන්) අන්තර් ක්‍රියාකාරීත ්වය සහතික කරන ්නේ කෙසේද? සාම්ප්‍රදායික සන්න ිවේදන මාධ්‍යවල සංස්කාරකවරුන් මෙන් අන්තර්ගතය සහ ප්‍රචාරණය සම්බන්ධයෙන් ඔවුන්ගේ වගකීම් පිළිගැනීමට ඩිජිටල් වේදිකා සංවර්ධනය කරන ව්‍යාපාරවලට අපි හැකියාව ලබා දෙන්නේ
කෙසේද? සුචිගත කිරීම සහ සුචිගත දත්ත ඉවත් කිරීම සඳහා ඇල ්ගොරිතම ක්‍රියාකරවීම සඳහා මඟ පෙන්වීමට ද පුද ්ගලයන්, මතයන්, ඉතිහාසයන්, සංස්කෘතීන් සිහි කිරීමට හෝ අවලංගු කිරීමට හැකියාව ඇති සෙව ුම් යන්ත්‍ර සඳහා ද වන නිර්ණායක වඩාත් විනිවිද අයුරින් නිර්මාණය කරන්නේ කෙසේද? තොරතුරු සැකසීමේ විනිවිදභාවය අපි සහතික කරන ්නේ කෙසේද? ලේඛනවල කර්තෘත්වය සහ නිර්නාමිකත්වයේ පලිහ පිටුපස සැඟවී
ඇති මූලාශ්‍ර සොයා ගැනීමේ හැකියාව අපි හඳුනා ගන්නේ කෙසේද? රූපයක් හො ් වීඩියෝවක් යම් සිදුවීමක් සත්‍ය ලෙස නිරූපණය කරන ්නේද නැතහොත් එය අනුකරණය කරන ්නේද යන්න අපි පැහැදිලි කරන ්නේ කෙසේද? ඇල්ගොරිතමයක් මත පදනම්ව සංවරධිත තනි ප්‍රවේශයක් පෝෂණය කරමින්, මූලාශ්‍ර එකින ් එක ලඝ ු කිරීම වළක්වා ගන්නේ කෙසේද? ඒ වෙනුවට බහුත්වවාදය ආරක්ෂා කිරීමට සහ යථාර්ථයෙ ් සංකීර්ණත්වය නිරූපණය කිරීමට සුදුසු පරිසරයක් අපි ප්‍රවර්ධනය කරන ්නේ කෙසේද?
මෙතරම් බලවත්, මිල අධික සහ ශක්ති පරිභෝජනය කරන තාක්ෂණයක් තිරසර බවට පත් කරන ්නේ කෙසේ ද? එමෙන්ම මෙය සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවලට ද ප්‍රවේශ විය හැකි බවට පත් කරන්නේ කෙසෙ ්ද?
අනෙකුත් ප්‍රශ්නවලට අප ලබා දෙන පිළිතුරු කෘත ිම බුද්ධිය, තොරතුරු වෙත ප්‍රවේශය මත පදනම්ව නව කුලයන් නිර්මාණය කර එමගින් නව ආකාරයේ සූරාකෑම් සහ අසමානතාවයන් ඇති වීම අවසන් කරයි ද යන්න තීරණය කරන ු ඇත. එසේත ් නැතිනම්, එය නිවැරදි තොරතුරු ප්‍රවර්ධනය කිරීම මගින් වැඩි සමානාත්මතාවයකට මග පාදන, හොඳින් ව්‍යුහගත සහ බහුත්වවාදී තොරතුරු ජාලයක ් තුළ තනි පුද ්ගලයන්ගේ සහ පොදුවේ පුද ්ගලයන්ගේ බොහෝ අවශ්‍යතා පිළිගැනීමට, හඳුනා ගැනීමට හැකි වන පරිදි
අප අත්විඳිමින් සිටින යුගයේ වෙනස පිළිබඳ වැඩි අවබෝධයක් ලබා දෙයි. එක් අතකින්, අපට වහල්භාවයේ නව ස්වරූපය දෙස බැලිය හැක ි නම්, අනෙක් පැත්තෙන්, අපට විශාල නිදහසක් සඳහා මාර්ගයක් ද සිතිය හැකිය; එනම් තෝරා ගත් කිහිප දෙනෙකුට අන්‍යයන්ගේ සිතුවිල ි පාලනය කිරීමේ හැකියාව හෝ සියලු මිනිසුන ්ට චින්තනයෙ ් වර්ධනයට සහභාගී වීමේ හැකියාව හෝ වන්නේ ය.
මෙම ප්‍රශ්නවලට අප දෙන පිළිතුර කලින ් තීරණය කරන ලද්දක් නොවේ; එය අප මත රඳා පවතී. අපි ඇල්ගොරිතම සඳහා ආහාර වේලක ් බවට පත් වෙනවා ද නැතහොත් අපට ප්‍රඥාවෙන් වර්ධනය වීමට අත්‍යවශ්‍ය නිදහසක ින් අපගේ හදවත් පෝෂණය කරනවාද යන්න තීරණය කිරීම අප සතුය. එවැනි ප්‍රඥාව පරිණත වන්නේ කාලය ඥානවන්තව භාවිතා කිරීමෙන් සහ අපගේ දුර්වලතා වැළඳ ගැනීමෙන් ය. එය වර්ධනය වන්නේ පරම්පරා අතර, අතීතය සිහිපත ් කරන සහ අනාගතය දෙස බලා සිටින අය අතර, ගිවිසුම තුළ ය. එකට එක් වීමෙන් පමණක් අපට, විචක්ෂණශීලිභාවය ද සුපරික්ෂාකාරිභාවය ද දේවල් ඉටු වීමේ බලාපොරොත්තුවේ ආලෝකයෙන් ඒවා දැකීම ද සඳහා වන අපගේ හැක ියාව, එනම් ධාරිතාවය වැඩි කර ගත හැක. අපගේ මනුෂ්‍යත ්වය
එය දරාගත් දේවල් නැති කර නොගන්නා පරිදි සියල්ලට පෙර වූ ප්‍රඥාව (සිරාක් 1:4) සොයා යමු. එය අපට කෘත ිම බුද්ධි පද්ධති සම්පූර්ණයෙන් ම මනුෂ්‍ය සන්නිවේදනයෙ ් සේවාව සඳහා යොදවන්නට ද උපකාරී වන ු ඇත.
රෝමයේ, ශාන්ත ජෝන් ලතරානු බැසිල ිකාවේ ස ිට, 2024 ජනවාරි 24 වන දා
ෆ්‍රැන්සිස් සුදතුම් පියාණන්
